graphics; CC0
Tomasz Kucina
Highland Games-
runo –
ta meszkowatość mowy
ci
zachłanni ludzie z mocy swojego socjolektu
dumni i tradycjonalni
od ostrych korzennych przypraw
od Ducha
czarnej Damy z Larkhall
w kraju whisky i sklonowanej owcy Dolly
gdzie
amarantowy krzyżodziób
z rozdwojonym ogonem
rozprasza kobaltowe niebo
serca na pola
w kraciaste tartany ozuci brodaci mężczyźni
z mozołem dźwigają sześciometrowe bale
rzucają
nimi przez poprzeczkę
do plastyki słowa
dokoptowano gesty
ubrani w kilt no i buckle
ich męskie pasy cnoty – i tłusty tyłek bez majtek
pod niebem pełnym semantyki i bagpide
rozmawiają z duchami przyrody
z menhirami przodków
od Świętego Andrzeja
w każdym drzewie
usłyszysz celtycką poezję
serca na pola
kobiety tańczą taniec gaelicki
highlight dancing
rytmiczne uderzenia bębnów – piszczałek
i akordeonów
w powietrzu czuć pieczone cynaderki
gdzieś
łamią maślane pieczywo
i leją się hektolitry piwa
a
z ruin zamku Urquhart
wynurza się potwór z Loch Ness
i słychać
podszepty zachodów słońca
niepoprawnych romantyków
——
Musisz się zalogować aby dodać komentarz.