Upojenie

graphics CC0

Tomasz Kucina

jakość się troszczy
o dzieła z pieszczot i zazdrości
na ślinie deszczu przybywa impresario
geometryczna moc dotyku

przyozdobiona szarmem – arią

a zawsze tuli mózg
pod halką Jej imienia
na śluzie smukłych powiek
wybudowana scena

świat pachnie cynamonem

to słowo się postara
na przewróconej wznak
niedostępności ciała
zbudować własny bank

poezja nie dotyka – poezja się upaja
—

 

 

Reklama