Dotyk ogrodu-

korozja stóp
kiedy idziesz przez szorstki trawnik przenikasz w głąb ukłuć
seledynowy fakir karmi grunt znów pachnie indonezyjski kaffir
i jest mu cytrusowo od spodu egzotycznie wiruj kiedy inni irytują
zaklinacz dotyku dociera do miejsca wrzenia zadrżyj więc
w dzień rdzawy narośl patyny zzielenieje z haluksem
prowincja słodkawym posmakiem na języku łaskocze podniebienie
ogrodowy karzeł to cerber z sąsiedztwa w istocie cyniczny uśmieszek
przykryty liściem łopianu możemy więc poczuć i wstrzelić
w obłok przemieszczenia minąć to miejsce despoty
z syntetycznego polimeru schowane za parkanem to droga kroków
skórka szaleju okrzepła na śródstopiu
malachitowe turkotanie korbą leszczyny przepycha czas
słońce wibrysą jak złoty krugerrand dostojne kolekcjonerskie
przenika struną pieprzu rozgrzewa teflon kurzu
ciepłolubny zachwyt twój efekt szklarni zawsze pod kloszem wiecznie
spragniony cienia samorodek w kraju gorączki złota – butte nugget
w pokoście słońca dlaczego boso spomiędzy kiczu – nago
i w samo południe

—

Gramy w Frostpunk-

[premiera gry kwiecień 2018- 11bit Studios- POLSKA]

zimno jak w studiu survival society
reforma z frostpunk’a. zeszklone szkielety
po co tak mistycznie prawić o ich duszy
ziemia zatem z miejsca nie zamierza ruszyć?
będzie stygła. lód w nieruchomym stanie
odwieczny człowiek ma tu przechlapane
kanon. szron rozkruszy kryształkowe uszy
czego nie usłyszą jest wolą pokusy
nie będzie cierpienia nad innych niedolą
kiedyś przyjdzie wiosna. lub posypią solą
uśpione umysły nieco infantylne
ich świat zew ambicji to znaczy sterylny
a zimno a modnie i systematycznie
blade twarze retro. lekko anemiczne
silniki parowe ciepła jako tako
jeszcze nie zginęli póki generator
fiolet lodowato. masz ogrzać zespalać
jest księga celów. wierzyć. nie użalać
ścieżka religii i ścieżka porządku
oraz księga prawa. perpetuum rozsądku
dekret za dekretem skupia na potrzebach
w końcu coraz cieplej. nie brakuje chleba