Sprzężenie

graphics CC0

Tomasz Kucina

tylko skrawek chwili żyje w nas
tylko odczyniony, w przelotnym Jego spojrzeniu
z jakimś sumptem współczulnym
na posterunku człowieka – Wielki Bóg Miłosierdzia

żyje tobą i oddycha

choć jest inny, odwieczny
przechwycił twoje wrażenia, a myśli twe tulą
ten szczutek zaszczytu misterny
przeplatasz światłość z płatem czołowym Jego aureoli

w wądole łez – wykroty wzruszenia wyryły drogi

napasiona szalejem cywilizacja
znów rodzi się w czepku
wilgną podszewką powieki uchodząc
w eony Boskiej i ludzkiej łaski

uzależnienie od dobra, ono jest proste

choć trudniej w życiu
ale staranniej, tu łączy nas cały realizm
wiary i nadziei
a ty wynikasz w sprzężeniu zwrotnym

z troski i współzależności – jak szept dobroczynny
—

Reklama

Abderyci podcastów

graphics CC0

Tomasz Kucina

multidysputyzm

kiedyś próbowano czarować dziś już tylko – szerować
czarować – to znaczy dzielić się osobistym urokiem
w kolejnych epokach współistnienia

wybiegasz sobie z dowolnej liryki wdzięku – albo z prozy intelektu
by zaczarować marketingowo
ot choćby z podcastu dajmy na to: Ariadny Wiczling – i po dowolnej nitce

twój słuch staje się aparaturą – krążąc w labiryncie – Tezeusza
zagrzybiasz świadomość z decybelem zawiłości – z eonów praktyki
korzeń zapuszczasz w podglebie – labirynt otwiera drogę do celu

lecz dzisiaj wyważane drzwi mają prymitywne zamki
do których klucze szerować mogą dowolni amatorzy daj głosu
a mało który bywa niestety kluczem – do Wieczności – trudniejszej

dlaczego?
—