Hedora z Leverkusen-

wybuch w fabryce chemicznej – lipiec 2021r.

oto lecimy! masywna chmura pyłu…

w ogromnym diplodoku. na wojnę z japońską godzillą!
keratynowa bestia. kości. szewrony…
powietrze iskrzy w tunelach plazmy
neuronowe sieci skanują skalpy czyraków!

ciało przy ciele. kijanki Hedory…
bez czasu. przestrzeni. cienia. lokalizacji
potwory mineralne z iluzorycznej zatoki Suruga
radioaktywne izotopy na hałdach C-14

rtęć Nipponu! rezonerstwo tubą unicestwienia!
tumany kurzu. toksyczne ości…
pod stołówkami koty inkarnują w demony
w westfalskim „Minamata” plwasz astmą Yokkaichiego!

pochłaniając hedrium z siarką…
a gęsty smog zaprósza plenarne aglomeracje!
elektrownie. kominy. w fabryce etylenu
kościotrup Kuwabar’y!

klną punki z Manfort’u i Opladen!
—
*Shisei Kuwabara – fotograf; dokumentował na czarno-białych fotografiach ludzi, skutki choroby z Minamaty i ludzkie koszty powojennego rozwoju przemysłowego w Japonii.

Treść pośrednio polaryzuje ku przesłaniu środowiskowemu filmu – Godzilla kontra Hedora.

*w przyjaźni i szacunku dla ekologii, fikcja, metafora komparastyczna. Wykreowany eko-cyberpunk.

napisano i opublikowano: 29.07.2021r. godz. 23.50, na podstawie wysoce zaskakujących dla autora wydarzeń w przestrzeni ogólnodostępnych medialnych informacji. Utwór 100% fikcyjny, wypreparowany dla promocji ekosystemów, sumienia społeczeństw.

—

Obiad z antyjaroszką-

tłuczek na zrazie…

zgrabnie troskliwy
rozpoznawczy znak własnościowy
w praktyce
mięsnego otagowania

do neoliberalnej i ekofeministycznej
sztuki mięsa
dopasowano masarski wzornik
właściwa forma!

rzeźniczka postuluje:

kobietki. ekologia. rewolucja naukowa
jadłospis Lotofagów
a białko
anektuje genów emporium

gdybyś odrzucił pieczyste
uległ ekofascynacji
połykał świerszcze
z rosiczką waginy:

owadożerna pi…da – wisi w rzeźni na haku!
—
* gag sytuacyjny-filozofia znajomej rzeźniczki

tekst kierunkuje ku lingwistyce, gdzie obiektem zainteresowań jest komunikat słowny, autoautentyzm lub jego świadoma symulacja czyli zafałszowanie rzeczywistości, formuła testująca-ukazująca możliwości języka, poprzez jego parodię i kompromitacje. Mechanizmy: abstraktyzacja konkretu, metafora, zaburzenie składni i frazeologii, gra słów, wieloznaczność, komeraż patosu i kolokwializmów, itd.

–