Jurop neo karōshi-death

graphics CC0

Tomasz Kucina

Jurop neo karōshi-death-

(w logice i potrzebie stricte sensownej dywersyfikacji źródeł ciepła)

oczywiste,

życie poziomem realnej energii
naczynia krwionośne > dwie tętnice > żyła
kompletny embrion – obwód kalorii

wierzymy w zasilanie
silne bezpieczne
i natywne składy
potop baterii dziesiątą plagą w księdze wyjścia
przecież można w alternatywne morza oktanów?

tylko nie popełnić quasi-seppuku…

korporatywni na starym kontynencie
liczą straty
masz czerń i biel
„taniec pingwina na szkle”
rajch-erzac sprężarką i ekoCelsjuszem de nomine
usytuowana w brzuchu społeczna nie tylko landowa dusza
nie pragnie tego porodu
jeszcze woli żyć w matce ziemi
zasilać nas pępowiną
rozwijać w dobrobycie

tymczasem
inżynierowie społecznej egzystencji
idą w nowsze weird-fiction
przyśpieszają pomiot łżego ekopotworka
systemy produkcji nazwali już układem otwartym
podobno masakrują środowisko

w ekologicznym parku maszynowym
kolejny jurop-salaryman
staje się inną w toku hybrydą
cop’ów pod liczbą i globalnych ambicji
wegetując antycypuje
z siarczanów niklu
na milionach ton litu hałdzie morenozytów
utopijnie dążąc do fejku własnej zero-emisyjności
bo stary smrodliwy golem okazał się
kolosem na glinianych nogach
i spływa w kanał bez symetrystów

więc dziś sprytni architekci proponują zbiorowe karōshi-‚death

społeczny rachunek w ekonomii musi być constans

uczymy się z tym oszczenić
–