Wspólni

 

graphics CC0

---

Tomasz Kucina

Wspólni-

w czasach obłędu nieludzkich zatargów
nie umiesz z tubą się pożegnać
w jakim celu
sprężasz znów mięśnie
zaświadczmy o miłości
twój narząd artykulacji
śpiewa w przestrzeni
nadajesz patostreamem
zgaga aż pali
bumer bumerowi atencjuszem na niby
i klnie perfidnie
impertynent w dyskontach

tymczasem po gówno-burzach
z bąbelków „szampanisz”
w intratnych impresjach popołudnia
w światłoklinczu hacjendy
grawerowaną łyżeczką posrebrzasz blef
bransolety cyrkonie własne ozdobniki
oceany win drogich piramidy kawioru
barek na kółkach
uzbrojony balsą basen kompozytowy
gjuwecze z marokańskim tażinem parują gulaszem
choć życie co ci dogadza
w innych wytrawia się strupem oraz obrzękiem

nie wolno ci braci i sióstr potępiać
prętem na oślep w kratę łomotać
ludzie w notorycznym nadciśnieniu
na hektopaskalach
pałubo! społeczna zbiorowa kukło
kostur social-medialny przetrącił mi aortę
pomimo stężenia we mnie cholesterolu
spieniona hejtem krew tryska z lipoprotein
nie podbijaj spekulacji i z dala od terrarium
nie wkładaj węża do kieszeni
jak chytry Szkot wykuty z bazaltu
oklejony w plakaty

popatrz jak czulą smakiem
smukłe influencerki
pasywne w chrupkiej zieleni
lettuce na kanapce „sałata” we wrapy
podzielny zachwyt w ciele i w umiarze
bo wszystko czym się żywią
jest kiczem kalorii oka pokarmem
życie twe: syndrom gibkiej mureny
kanały sodowe na impulsach nerwowych
jak „skumbrie” w puszce Pandory w sieci neuronów
Lexy Chaplin powala Fagatę frontkick’iem w oktagonie
lecz żuchwy gawiedzi…

skandem zachwytu – niepodległe nokautom.

LUDZKOŚĆ JEST WSPÓLNA!
—
* wiersz dotyczy natury każdego człowieka również autora, bez względu na światopoglądy. |symbolizm, parabola| Bez odniesień personalnych. Wszelkie porównania nie mają tutaj uzasadnienia.

Reklama

Poszukiwacze zaginionej kalki

graphics CC0

---

Tomasz Kucina

Poszukiwacze zaginionej <kalki>

 

poszukiwanie wody
źródła… tworzywa…
trik w regolicie księżyca
elektryczne klemy na wietrze słonecznym
podpięte przez Stwórcę
od „wtórnej gwiazdy” do wód płodowych Stajenki
ile jeszcze wiary w człowieku?
w zacienionych kraterach binarnej biologii
naukowcy szukają substytutów życia
w pasmie absorpcji minerałów w skale plutonicznej
… a w innej kamerze ożywionej materii
człowiek to fundusz powierniczy
w obrocie wartościowymi papierami
przez szczwane towarzystwa
na prozaicznej ziemi
i jak się ma do tego faktu
naparzanie jonami wodoru Bożego słońca
w satelickie skały srebrnego globu?
jak spłacić embrion nauki w łonie
zbiorowej pożądliwości merkantylnej?
na Rudnickiego w Warszawie
nieco dalej od centrum słonecznego układu
pośrodku chodnika posadzono drzewo
i w to uderz człowiekiem!
tymczasem mechanika życia
to jest sterylność
świat bez kolizji
mijamy siebie na rondach turbinowych
potoki pasów ruchu nie konfrontują
życie bezstronne i satelitarne
realne jak woda na pyzatym księżycu

rzęska?
czy…
plankton?
—

przypis:
Science Alert informuje: woda uwieziona w skałach księżycowych może pochodzić ze słońca (grudzień 2022).