Audialność i foton-

nie wyrzekaj się blasku
rozwleka granice horyzontów
iluzoryczna mozaika czarownych słów
rozświetla teatr wyobrażeń
spętany sznurami plastikowych marionetek
wychodzisz ze skóry
jak elektryczny robak
z zaadresowanej połaci owocu
soczystego uplecionego
z poświaty rozkoszy
ziemia formatuje oparem
przepędza strachy ulatuje w poczwarce
jak poroniony motyl
uciekasz od okultyzmu
przez wymiary płaszczyzn
w krzywiznach czasoprzestrzeni
przenikasz przez pierścień galaktyk
plądrując obiekty materialne
o innych twarzach i partycjach
w lirycznej podróży
serce pulsuje
w strunie obcych wymiarów
pociągasz i wyrzucasz
falowe myśli
fantazjują z wibrato
wiersz dudni na przeponie
światło i oddech
neon i powietrze
kreatywna lampa łukowa
rozświetla abażur poezji
wypełniony erudycją
na strumieniu ekstazy
w uniwersum majaków
podgrzewasz gazem metafor
szklaną wiązkę ekspresji
i biegniesz… i pędzisz…
ofiarnym słów światłowodem
do ludzkich życia ciemnic